Op naar Jinja

Zoals vanmorgen al aangekondigd stond om 9.00 uur onze chauffeur/gids ons op te wachten. Hij stond klaar met onze 4x4 terreinwagen en een brede glimlach, zin om ons 3 weken mee op pad te nemen. Onze gids heet Mike, hij doet dit werk al 17 jaar en dit is zijn eerste trip van dit jaar. Elk jaar heeft hij 2-4 safari's in het hoogseizoen, afhankelijk van de duur van de reis. Mike heeft thuis een vrouw, een zoon van 8 en een dochter van 4 jaar. Zij zijn al jaren gewend dat 'papa' af en toe een paar weekjes op pad is. Wanneer hij niet als chauffeur/gids op pad is heeft hij zijn eigen bedrijfje die handelt in auto onderdelen. Na een korte briefing en het beantwoorden van enkele vragen zijn wij vertrokken richting Jinja. Een van onze belangrijkste vragen was: Mike, waar slaap jij? Maar er is dus een aantal jaren geleden afgesproken met de lodges in het land dat er accomodaties zijn voor de gidsen/chauffeurs om comfortabel te verblijven, dit is dus ook voor hem netjes geregeld. Om Jinja te bereiken moesten wij door de hoofdstad Kampala, een grote maar toch enigszins 'georganiseerde' chaos. Overal rijden mensen op 'boda-bodas', oftewel motorfietsen. De naam 'boda-boda' komt voort uit het feit dat deze motorfietsen veelal werden gebruikt om goederen te vervoeren van grens naar grens (border to border -> boda-boda). Ook lijken er wel verkeersregels te zijn, maar rijdt iedereen hoe het uitkomt. Soms rijden er auto's op de baan van de tegenligger, maar een klein 'toetertje' en iedereen schuift weer netjes in en vervolgt rustig zijn of haar weg. Na ongeveer 3 uurtjes kwamen we aan bij onze lodge, echter lag deze midden in de rivier en dus moesten we nog met een klein bootje naar het eiland gebracht worden. Het is een prachtige locatie en het eten is heerlijk (zie foto's/video's). Nu nog even facetimen met de papa's en mama's. 

Liefs van ons!