Veel te vertellen…

16 maart 2022 - Opuwo, Namibië

Eindelijk weer een verhaaltje, we hadden geen internet.. 

We hebben in de nacht van zaterdag op zondag de eerste storm meegemaakt. Het was de hele dag al broeierig warm en begin van de avond was er lichte onweer. Rond een uur of 10 in de avond begon het uit het niets heel hard te waaien en keihard te regenen. Onze auto stond op een verhoging geparkeerd naast een rivierbedding waar eigenlijk een klein laagje water in stond. Binnen korte tijd ontstond er een hele rivier met een forse stroming. De volgende ochtend zijn we extra vroeg vertrokken omdat we te maken konden krijgen met volle rivierbeddingen waardoor we eventueel zouden moeten omrijden. Na 5 km rijden was het meteen raak, we moesten een rivier door. Na lichte twijfel waren we het erover eens dat het wel moest gaan lukken, we zette de schakelbak in low gear en reden de rivier vrij gemakkelijk door. Vervolgens hebben we onderweg weinig last gehad van de hogere waterstand. Eenmaal aangekomen in Opuwo reden we de heuvel op richting de lodge. We hadden deze nacht een standaard kamer en hoefde een nachtje niet in de tent op het dak van de auto te slapen. De rest van de dag hebben we lekker aan het zwembad gezeten, waarbij je uitzicht had op de heuvels die de grens vormde met Angola. Maandag zijn we allereerst gaan tanken om vervolgens wat boodschappen in te slaan. Er ging weer 100 liter in de tank en hij was weer volledig gevuld (gemiddelde verbruik ligt hier rond de 1 op 8-10). Tijdens het tanken werden we helaas lastig gevallen door lokale mensen die bedelde om geld en/of voeding. Het is heel sneu voor deze mensen, maar al snel ontstonden er gemengde gevoelens richting deze mensen. Nadat we nadrukkelijk hadden aangegeven geen interesse te hebben in hetgeen zij probeerden te verkopen, bleven ze ons achtervolgen tot in de supermarkt. Wij hebben dus in de supermarkt snel de nodige dingen gepakt en zijn snel vertrokken uit dit dorp. Met uitzondering van deze mensen zijn de inwoners hier uiterst vriendelijk, goedlachs en zeer gastvrij, en heel enthousiast om over hun land te vertellen. Vanuit Opuwo zijn we via een slecht onderhouden weg naar Epupa falls gereden, waardoor deze rit bijna 4 uur duurde. Eenmaal aangekomen bleek de campsite wel op een mooie locatie te zitten, namelijk direct aan de watervallen die je de gehele dag vanaf de kampeerplek goed kan horen. We hebben in de middag een kleine wandeling gemaakt om de watervallen goed te kunnen bekijken. Ook hebben we via een matige verbinding nog even kort kunnen bellen met de lieftallige oma Pieta, die gisteren 82 jaar is geworden! In de avond hebben we gegeten van het diner dat door de lokale werknemers was bereid, en wat was het lekker! Na een goede nacht zijn we dinsdagochtend met een lokale gids op pad geweest. Hij nam ons mee met een wandeling langs de rivier. Ondertussen vertelde hij veel over de bomen, insecten, vogels en omgeving. Ook vertelde hij over enkele planten en struikgewassen die lokaal worden gebruikt voor het behandelen van medische klachten. Zo behandelen ze hier succesvol oude mensen met knieklachten, wat waarschijnlijk voortkomt uit artrose, met een smeersel van gekookte wortels van een bepaalde struik. Daar waar deze mensen in Nederland waarschijnlijk een totale knie prothese zouden krijgen. Een ander onderdeel van de wandeling was het zoeken naar Nijlkrokodillen die leven in de Kunene rivier. Stroomopwaarts vonden we uiteindelijk 1 kleine krokodil van ca. 1,5 meter waarbij we alleen een deel van het hoofd zagen. De krokodillen liggen vaak op het land in de zon, echter door de bewolking van deze ochtend waren ze moeilijk te vinden. Bij terugkomst op de campsite, na een 7,5 km lange wandeling, hebben we lekker wat knakworstjes gebakken op ons gaspitje. Daarna hebben we onze was een beetje primitief kunnen wassen en opgefrist en hangt deze nu te drogen aan de waslijn. Ook heeft steef quick en dirty de auto enigszins gefatsoeneerd waarbij deze weer mooi wit is, hij was namelijk inmiddels bruin van alle modder en het opstuivende zand. Gisteravond zijn opnieuw gaan genieten van de lokale keuken, waarbij de eettafel zich naast de watervallen bevindt. Vandaag vervolgde we onze reis richting Kunene, om vervolgens overmorgen de reis voort te zetten richting Etosha… op naar 4 dagen zoeken naar wildlife! Echter ging het niet helemaal zoals gepland. Steef wilde geen lekke band rijden bij een rivierbedding en koos een alternatieve route door het water.. resultaat: volledig vast in het zand. Uiteindelijk zijn we met behulp van vrachtwagentje, uitgraven en spierballen werk eruit getrokken. We kunnen onze reis weer verder vervolgen.. 

Tot het volgende verhaal! Liefs van ons!

4E85AE12-9370-42C0-8DCF-F55CA5D88D49F843405A-2DA8-428A-A4BC-242165411BE1034E1603-177C-4C80-A84D-A31B2F83437EDCA1423A-A778-4B07-9018-5AF27682FB627037A3AD-FF7D-4F5E-8516-1727A3C0154411F79A30-DE12-431E-8FA5-8155CE3DE107

Foto’s

1 Reactie

  1. Mecheline:
    16 maart 2022
    Wat een verhaal,maar gelukkig weer goed gekomen.
    Het zal in Etosha Nationaal Park vast prachtig zijn ,op zoek
    naar de Big Five 📸
    😘Mecheline